Οι αρχαίοι μας πρόγονοι την κουκουναριά την έλεγαν «Πιτυς».
Αυτό το δέντρο – η κουκουναριά – κάνει μεγάλα κουκουνάρια με σπόρους μεγάλους, φαγώσιμους.
Από νεαρή ηλικία, παίρνει χαρακτηριστική σχήμα ομπρέλας, που το κάνει να ξεχωρίζει απ’ όλα τ’ άλλα ελληνικά πεύκα.
Προτιμά τα αμμώδη ή αμμοαργιλώδη εδάφη χαμηλού υψομέτρου, γι’ αυτό ζει σε παράλιες ή πεδινές τοποθεσίες. Υπάρχει στην Ανατολική Στερεά, στην Πελοπόννησο, στα νησιά του Αιγαίου, στις Σποράδες και στη Χαλκιδική