Κορομηλιά, είναι το κοινό όνομα του φυτού προύνος ο εμβόλιμος.
Στη λαϊκή γλώσσα λέγεται ακόμα τζανεριά και μπουρνελιά.
Είναι οπωροφόρο και φυλλοβόλο δέντρο και καλλιεργείται στις μεσογειακές χώρες εδώ και 2.000 χρόνια.
Ανήκει στο ίδιο γένος με τη δαμασκηνιά και αντέχει πολύ στο ψύχος, όχι όμως χωρίς απώλειες, αφού η υπερβολικά χαμηλή θερμοκρασία προκαλεί πτώση των λουλουδιών της.
Φτάνει σε ύψος από 2 μέχρι 7 μέτρα και πολλαπλασιάζεται με σπέρματα και παραφυάδες.
Πολλές φορές για να ενισχυθεί η αντοχή της, αλλά και για να βγουν καλά δέντρα, την μπολιάζουν, συνήθως με δαμασκηνιά.
Ο καρπός της τρώγεται φρέσκος, αλλά και αποξεραμένος, ενώ χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και στην κονσερβοποιία.
Τον παλιό καλό καιρό, τότε που τα σπίτια είχαν αυλές και κήπους, είχαμε πολλές κορομηλιές και η γιαγιά μου έφτιαχνε την πιο φανταστική μαρμελάδα ever που την έβαζε και στην πιο νόστιμη πάστα φλώρα ever (Ever είναι μια λέξη Αγγλική που χρησιμοποιείται πολύ στο Ελλάντα, κυρίως απ’ αυτούς που ούτε Ελληνικά γνωρίζουν, αλλά ούτε και Αγγλικά, αλλά που πρέπει κάτι να πούνε για να περνάει η ώρα τους και ενίοτε και η δική μας)
Τέλος, να σας ενημερώσω, πως για να φτιάξετε πάστα φλώρα δεν είναι απαραίτητο να φυτέψετε κορομηλιά, απλά η αφεντιά μου στη μνήμη της τα έχει συνδέσει αυτά τα δύο.. με το συμπάθιο κιόλας.
