Στα Νέα Ελληνικά
- Ο ποταμός Μαίανδρος βρίσκεται στη Μικρά Ασία, κάνει πολλές καμπές (απο όπου και το όνομα του σχήματος “μαίανδρος”) και εκβάλλει στην αρχαία πόλη Μίλητο. Μιά φορά, μιά ομάδα αλεπούδες μαζεύτηκαν στην όχθη του Μαίανδρου ποταμού, που κυλούσε με πολλή ορμή, γι’ αυτό και δέν τολμούσαν να πιούν. Μιά απο τις αλεπούδες έκανε τη γενναία, κορόιδευε τις άλλες που φοβόνταν, και πήδησε η ίδια μέσα στο ποτάμι. Του ποταμού το ρεύμα άρχισε να την παρασέρνει και να την παίρνει μακριά. Την είδαν οι άλλες μέσα στο ποτάμι και της λένε: Αφού εσύ κατάφερες και μπήκες, δείξε και σ’εμάς απο πού να προσεγγίσουμε για να πιούμε. Λέει κι εκείνη, καθώς την παράσερνε το ρεύμα και δέν μπορούσε να σταθεί, “την απάντηση την έχω στη Μίλητο, πάω εκεί να την πάρω κ θα επιστρέψω να την φέρω και σ’ εσάς”.
Αυτό λέγεται στα νεοελληνικά “μαγκιά”. Παλικαριά μόνο για επίδειξη, και χωρίς κανένα όφελος.
Στα Αρχαία Ελληνικά
Ποτὲ ἀλώπεκες ἐπὶ τὸν Μαίανδρον ποταμὸν συνηθροίσθησαν, πιεῖν ἐξ αὐτοῦ ζέλουσαι. Διὰ δὲ τὸ ροιζηδὸν φέρεσθαι τὸ ὕδωρ, ἀλλήλας προτρεπόμεναι οὐκ ἐτόλμων εἰσελθεῖν. Μιᾶς δὲ αὐτῶν διεξιούσης, ἐπὶ τῷ εὐτελίζειν τὰς λοιπὰς καὶ δειλίαν καταγελώσης, ἑαυτὴν ὡς γενναιοτέραν προκρίνασα θαρσαλέως εἰς τὸ ὕδωρ ἐπήδησεν. Τοῦ δὲ ρεύματος ταύτην εἰς μέσον κατασύραντος, καὶ τῶν λοιπῶν παρὰ τὴν ὄχθην τοῦ ποταμοῦ ἑστηκυιῶν, πρὸς αὐτὴν εἰπουσῶν: “Μὴ ἐάσῃς ἡμᾶς, ἀλλὰ στραφεῖσα ὑπόδειξον τὴν εἴσοδον δι’ ἧς ἀκινδύνως δυνησόμεθα πιεῖν,” ἐκείνη ἀπαγομένη ἔλεγεν: “Ἀπόκρισιν ἔχω εἰς Μίλητον, καὶ ταύτην ἐκεῖσε ἀποκομίσαι βούλομαι: ἐν δὲ τῷ ἐπανιέναι με ὑποδείξω ὑμῖν.”
Πρὸς τοὺς κατὰ ἀλαζονείαν ἑαυτοῖς κίνδυνον ἐπιφέροντας.
