Προγονολατρία, είναι η λατρεία των προγόνων, που αποτελεί ιδιαίτερη μορφή θρησκείας, η οποία απαντάται στους πρωτόγονους λαούς. Οι ρίζες της βρίσκονται στην πίστη πως οι ψυχές των προγόνων είναι αθάνατες και μετά το θάνατο του σώματος εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για τους απογόνους τους και στην αγάπη που τρέφει φυσιολογικά κανείς προς τους προγόνους του. Γι’ αυτό η προγονολατρία εμφανίστηκε στην ιστορία των λαών από τα αρχαιότατα χρόνια. Ανάμεσα στους αρχαίους λαούς που λάτρευαν τους προγόνους τους ήταν οι Ρωμαίοι, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι κ.ά. Σήμερα εξακολουθεί να ζει σε πολλούς πρωτόγονους λαούς της Αφρικής, της Πολυνησίας, της Αυστραλίας και αρκετών άλλων περιοχών.
Προγονολατρία λέγεται μεταφορικά και η πέρα από κάθε λογικά όρια αφοσίωση στους αρχαίους προγόνους και η υπερβολική περηφάνια για τη δική τους δόξα. Αν και η επίγνωση της αξίας των προγόνων της φυλής μας είναι απαραίτητη, γιατί έτσι συναισθανόμαστε την υποχρέωση να φανούμε αντάξιοί τους, η προγονολατρία κατακρίνεται και πρέπει να αποφεύγεται, γιατί αποτελεί στείρα προσκόλληση στα επιτεύγματα των προηγούμενων γενιών και δε γεννά τη διάθεση για μίμησή τους. Από την «αρρώστια» αυτή έχει παρατηρηθεί ότι πάσχουν δυστυχώς πολλοί Έλληνες, που απλώς αρκούνται να καυχώνται για τα επιτεύγματα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και να επαναπαύονται στη δόξα των αρχαίων, χωρίς να προβληματίζονται για το τι αξίζουν οι ίδιοι και για το τι κάνουν για να τιμήσουν το όνομα που φέρουν
