Οι Γίγαντες ήταν παιδιά του Ουρανού και της Γης με πολύ μεγάλο ανάστημα και τρομερή δύναμη. Οι Γίγαντες ήταν θνητοί, αλλά υπεράνθρωποι και με φοβερή όψη. Από τους πιο γνωστούς ήταν ο Εγκέλαδος, ο Πολυβώτης, ο Τυφεώνας, ο Αλκυονέας, ο Πάλλας και ο Πορφυρίονας. Είχαν μακριά μαλλιά και γένια και στη θέση των ποδιών είχαν φίδια.
Κάποτε οι Γίγαντες θέλησαν να εξοντώσουν τους θεούς του Ολύμπου και γι’ αυτό διεξήγαγαν εναντίον τους ένα μεγάλο και δύσκολο αγώνα, που έμεινε γνωστός ως Γιγαντομαχία. Η Γη ή Γαία, θέλοντας να προστατέψει τα παιδιά της από το θάνατο, έψαξε για να βρει το βότανο που θα τους χάριζε την αθανασία. Ο Δίας όμως διάταξε τη Σελήνη, την Αυγή και τον Ηλιο να κρυφτούν, για να επικρατήσει το σκοτάδι. Ετσι καθυστέρησε τη Γη και πρόλαβε να βρει και να κόψει το βότανο. Παρ’ όλα αυτά οι Γίγαντες δεν ήταν εύκολο να ηττηθούν και όπως είχε προκαθορίσει η Μοίρα, μόνο αν συνεργαζόταν με τους θεούς ένας θνητός θα νικιόνταν. Γι’ αυτό ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων ζήτησε τη βοήθεια του Ηρακλή που ήταν γιος του από θνητή γυναίκα, την Αλκμήνη.
Κατά τη διάρκεια της Γιγαντομαχίας πολλά νησιά και βουνά μετατοπίστηκαν. Οι Γίγαντες, θέλοντας να ανέβουν στον Ολυμπο έβαλαν το Πήλιο πάνω στην Οσσα. Ο Δίας έκαψε με τους κεραυνούς του το Γίγαντα Τυφεώνα και έριξε πάνω του το βουνό Αίτνα, η Αθηνά πλάκωσε το Γίγαντα Εγκέλαδο με τη Σικελία και ο Ποσειδώνας έκοψε ένα κομμάτι από την Κω και το έριξε εναντίον του Πολυβώτη. Ετσι, στο τέλος νίκησαν οι θεοί.
Αναπαραστάσεις της Γιγαντομαχίας υπάρχουν σε διάφορα αγγεία καθώς και στις ζωφόρους αρχαίων ναών. Αντιπροσωπευτικό δείγμα τους υπάρχει επίσης στις μετόπες του Παρθενώνα.
