Ο πληβείος, ήταν πολίτης της αρχαίας Ρώμης που ανήκε σε κατώτερη κοινωνική τάξη. Αν και οι πληβείοι πλήρωναν φόρους και ήταν υποχρεωμένοι να υπηρετούν στο στρατό, είχαν πολύ περιορισμένα πολιτικά δικαιώματα. συγκεκριμένα δεν είχαν το δικαίωμα να εκλέγονται άρχοντες και να παίρνουν ανώτατα αξιώματα, ούτε μπορούσαν να εφεσιβάλουν τις δικαστικές αποφάσεις που έβγαιναν σε βάρος τους. Ακόμα, δεν μπορούσαν να παντρευτούν με μέλη της προνομιούχας τάξης, δηλαδή της τάξης των πατρικίων. Είχαν ωστόσο το δικαίωμα να ψηφίζουν μόνοι τους τους νόμους εκείνους που αφορούσαν μόνο τους ίδιους και να εκλέγουν τους δημάρχους τους και τους κατώτερους αγορανόμους.
Ονειρο των πληβείων ήταν πάντα να αποχτήσουν τα ίδια δικαιώματα με τους πατρίκιους. Για την πραγματοποίησή του μάλιστα αγωνίστηκαν με σθένος, ώσπου τελικά το πέτυχαν. Η πλήρης εξίσωσή τους μ’ αυτούς επιτεύχθηκε ύστερα από πολύχρονους και σκληρούς αγώνες, γύρω στο 300 π.Χ.
Σήμερα η λέξη πληβείος χρησιμοποιείται μεταφορικά για να δηλώσει εκείνον που ανήκει στην κατώτερη κοινωνική τάξη – κοινώς η πλέμπα που λέμε συχνά
