Ιχνογραφία, είναι η γραμμική παράσταση, ο σχηματισμός του περιγράμματος ενός όντος ή αντικειμένου, με μολύβι και χωρίς χρώματα ή φωτοσκιάσεις.
Ιχνογραφική παράσταση είναι κυρίως το σκίτσο.
Η ιχνογραφία ήταν, μαζί με τη φωνή, ένα από τα πρώτα μέσα έκφρασης του ανθρώπου κι εμφανίστηκε πριν ακόμη και από τη γραφή.
Με τον καιρό, εξελίχτηκε σε τέχνη κι άρχισαν τότε να εμφανίζονται εξαίρετοι καλλιτέχνες ιχνογράφοι. Αναφέρεται ότι οι πρώτοι ιχνογράφοι ήταν ο Κράνης από τη Σικυώνα κι ο Σαυρίας από τη Σάμο.
Από τους αρχαίους Ελληνες χρησιμοποιήθηκε πολύ στην αγγειογραφία. Μεγάλη ανάπτυξη γνώρισε η ιχνογραφία κατά την Αναγέννηση, οπότε εμφανίστηκαν οι μεγάλοι ζωγράφοι, που ήταν και μεγάλοι ιχνογράφοι, αφού πρώτα ιχνογραφούσαν τα έργα τους και μετά τα ζωγράφιζαν.
Η ιχνογραφία έχει εκτός από καλλιτεχνική και μεγάλη πρακτική αξία, γιατί είναι απαραίτητη στην αρχιτεκτονική, στη μηχανική, στη χαρτογραφία και σ’ άλλες επιστήμες.
Στα σχολεία και κυρίως στα δημοτικά, η ιχνογραφία αποτελεί (αποτελούσε;) ιδιαίτερο μάθημα που σκοπό έχει να καλλιεργήσει την παρατηρητικότητα, την καλαισθησία και τη φαντασία του παιδιού.
