Το γνωμικό είναι σύντομη φράση που διατυπώνεται με τη μορφή κρίσης και δηλώνει κάποια αλήθεια που αποχτήθηκε με την πείρα.
Η εμπειρία είναι ο καλύτερος δάσκαλος για τη ζωή. Για να αποχτηθεί όμως χρειάζονται πολλά χρόνια. Ετσι ο άνθρωπος και ιδιαίτερα ο νέος κινδυνεύει πολλές φορές να παρασυρθεί εξαιτίας της άγνοιάς του. Αυτή την περίπτωση προσπαθούν να αποτρέψουν τα γνωμικά που περικλείοντας την πείρα ολόκληρης της ανθρωπότητας, δείχνουν το σωστό δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει κανείς.
Τα γνωμικά διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: στα λόγια και στα λαϊκά. Λόγια είναι τα γνωμικά που γράφτηκαν από μορφωμένους ανθρώπους. Μ” αυτά ασχολήθηκαν κατά την αρχαιότητα πολλοί ποιητές και φιλόσοφοι, όπως ο Θέογνις, ο Ησίοδος κ.ά. Λαϊκά είναι τα γνωμικά που ξεπήγασαν από την εμπειρία ενός ολόκληρου λαού.
Μερικά από τα πολυάριθμα ελληνικά γνωμικά είναι τα «Συν Αθηνά και χείρα κίνει». «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε», «Γνώθι σαυτόν», «Πες μου ποιος είναι ο φίλος σου για να σου πω ποιος είσαι» κ.ά.
