Η Ευρυδίκη ήταν νύμφη των δασών, κόρη του Απόλλωνα και γυναίκα του Ορφέα.
Σύμφωνα με την παράδοση, μια μέρα καθώς μάζευε λουλούδια, τη δάγκασε ένα φαρμακερό φίδι και πέθανε. Ο Ορφέας τότε σπάραξε για το χαμό της γυναίκας του και τίποτα δεν μπορούσε να τον παρηγορήσει. γι’ αυτό κατέβηκε στον Αδη και τη ζήτησε από τον Πλούτωνα.
Η Περσεφόνη, γοητευμένη από τη γλυκιά και θλιμμένη μελωδία της μαγικής του λύρας, το λυπήθηκε και ζήτησε από τον άντρα της να του επιστρέψει την Ευρυδίκη. Ο Πλούτωνας δέχτηκε με τον όρο ότι πριν φτάσουν στον πάνω κόσμο, ο Ορφέας δεν έπρεπε να γυρίσει πίσω να κοιτάξει τη γυναίκα του, διαφορετικά θα την έχανε για πάντα. Ομως, η λαχτάρα του Ορφέα για την Ευρυδίκη ήταν τόση, ώστε σε κάποια στιγμή γύρισε προς το μέρος της. Ετσι η Ευρυδίκη εξαφανίστηκε ξαφνικά και ξαναγύρισε στον Αδη όπου έμεινε για πάντα.
Ο μύθος έγινε έμπνευση
.. για να γραφτούν έργα, ταινίες, όπερες όπως (αναφέρω ελάχιστα από τα πολλά)
- Orphée – Γαλλική ταινία (1950) σε σκηνοθεσία Jean Cocteau και πρωταγωνιστή τον Jean Marais
- Orfeu Negro Βραζιλιάνικη ταινία (1959) του Marcel Camus
- Evrydiki BA 2O37 (1975), ταινία του Νίκου Νικολαΐδη
- Euridice (1600), όπερα του Jacopo Peri
- Orfeo ed Euridice, όπερα του Christoph Willibald Gluck
- Eurydice (1941), θεατρικό του Jean Anouilh
Che farò senza Euridice? Dove andrò senza il mio ben? Euridice, o Dio, rispondi! Io son pure il tuo fedele. Euridice! Ah, non m´avanza più soccorso, più speranza ne dal mondo, ne dal ciel. (ο Ορφέας τραγουδάει – τι θα απογίνω χωρίς την Ευρυδίκη;)