Άγιος Γεράσιμος ο Νοταράς, ο επονομαζόμενος και νέος ασκητής, για να αντιδιαστέλλεται με άλλους αγιάσαντες Γεράσιμους. Είναι ο προστάτης της νήσου Κεφαλληνίας, στην οποία τιμάται ιδιαιτέρως.
Ο Γεράσιμος γεννήθηκε το 1509 στα Τρίκαλα Κορινθίας από πλούσιους γονείς, τον Δημήτριο και την Καλή.
Ο πατέρας του, Δημήτριος ήταν από το γνωστό Βυζαντινό γένος των Νοταράδων, και κατά την παράδοση ήταν συγγενής του μεγάλου Δούκα Λουκά Νοταρά που καθαιρέθηκε κατά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως. Το κοσμικό όνομα του αγίου ήταν Γεώργιος.
Ο άγιος έφυγε έφηβος από το σπίτι του και το 1527 πήγε στην Ζάκυνθο για να συμπληρώσει τη μόρφωσή του. Αργότερα πήγε στην Ιερουσαλήμ όπου χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Γερμανό με το όνομα Γεράσιμος προς τιμήν του αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτου. Εκεί έμεινε δώδεκα χρόνια υπηρετώντας στο ναό της Αναστάσεως. Περιόδευσε στην Αίγυπτο και τη Συρία για να επιστρέψει το 1559 στην Κεφαλονιά όπου και ίδρυσε το μοναστήρι του.
Ο Άγιος Γεράσιμος πέθανε την 15η Αυγούστου του 1579. Επειδή την ημέρα αυτή γιορτάζεται η κοίμηση της Θεοτόκου, η γιορτή του Άγιου Γεράσιμου είναι ακριβώς την επόμενη μέρα. Ο Άγιος Γεράσιμος γιορτάζεται επίσης και στις 20 Οκτωβρίου, η οποία μέρα αποτελεί και επίσημη αργία στο νησί της Κεφαλονιάς. Το όνομα “Γεράσιμος” είναι από τα πιο κοινά αντρικά ονόματα στο νησί, ενώ δεν είναι λίγες οι γυναίκες με το όνομα “Γερασιμούλα”.
Το ανέπαφο σκήνος
Το σκήνος του Άγιου Γεράσιμου έμεινε ως εκ θαύματος ανέπαφο. Όταν στις 20 Οκτωβρίου 1581 ανακτίθη, ο παριστάμενος πατριαρχικός έξαρχος Γαβριήλ Σεβήρος αποφάσισε τον εκ νέου ενταφιασμό, μέχρι που την 20ή Οκτωβρίου 1582 ανακτήθηκε εκ νέου, πάλι ανέπαφο από την φθορά του χρόνου. Είναι ένα από τα τρία άφθορα λείψανα στο Ιόνιο, του Άγιου Σπυρίδωνα,της Αγίας Θεοδωρας, του Αγίου Γερασίμου και του Αγίου Διονυσίου
Αποσπάσματα από τις Ακολουθίες του Αγίου Γερασίμου
Το Απολυτίκιο
Των ορθοδόξων προστάτην και εν σώματι άγγελον και θαυματουργόν Θεοφόρον νεοφανέντα ημίν, επαινέσωμεν πιστοί Θείον Γεράσιμον, ότι αξίως παρά Θεού, απείληφεν ιαμάτων την αένναον χάριν, ρώννυσι τους νοσούντας, δαιμονώντας ιάται, διό και τοις τιμώσιν αυτόν βρύει ιάματα..
Το Τροπάριο
Της Πελοποννήσου θείος βλαστός, και Κεφαλληνίας ο ασύλητος θησαυρός, και πάσης Ελλάδος το καύχημα το μέγα, Γεράσιμε θεόφρον, σκέπε την Νήσον σου. Χαίροις ο Τρικκάλων γόνος λαμπρός, χαίροις Κεφαλλήνων απροσμάχητος βοηθός, χαίροις Ιερέων το σέμνωμα και κλέος, Γεράσιμε τρισμάκαρ, πιστών το καύχημα.
