Η Ιφιγένεια, ήταν η πρωτότοκη κόρη του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας και αδελφή της Ηλέκτρας και του Ορέστη.
Καθώς ο ελληνικός στόλος βρισκόταν στην Αυλίδα έτοιμος να ξεκινήσει για την Τροία, ο Αγαμέμνονας σκότωσε το ιερό ελάφι της Αρτεμης κι έτσι αυτή έστειλε άπνοια. Ο μάντης Κάλχας που ρωτήθηκε σχετικά, απάντησε ότι για να επιτρέψει η θεά στον ελληνικό στόλο και στρατό να αποπλεύσει, πρέπει ο Αγαμέμνονας να θυσιάσει την κόρη του Ιφιγένεια στο βωμό της Αρτεμης στην Αυλίδα. Ο Αγαμέμνονας αντίδρασε στο άκουσμα του χρησμού αυτού, αλλά κάτω από την πίεση του υπόλοιπου στρατού που ήθελε να ξεκινήσει επιτέλους για την Τροία, αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Ετσι, ειδοποίησε την Κλυταιμνήστρα να πάει στην Αυλίδα μαζί με την Ιφιγένεια, γιατί ήθελε δήθεν να την παντρέψει πριν από την εκστρατεία με τον Αχιλλέα.
Πράγματι, οι δυο γυναίκες πήγαν στην Αυλίδα, μα όταν έμαθαν τι ακριβώς συνέβαινε, άρχισαν να θρηνούν και να οδύρονται και να παρακαλούν τον Αγαμέμνονα να μην κάνει τη θυσία. Αυτός τους εξήγησε πως δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά, γιατί ήταν θέλημα της θεάς η θυσία και χρέος προς την πατρίδα. εξάλλου, αν δε γινόταν η θυσία, υπήρχε περίπτωση να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος με απρόβλεπτες συνέπειες.
Αυτές οι εξηγήσεις έκαναν την Ιφιγένεια να προσφερθεί εκούσια να θυσιαστεί για το καλό της πατρίδας, σαν γνήσια Ελληνίδα. Ομως, την ώρα της θυσίας η θεά Αρτεμη αντικατέστησε την Ιφιγένεια μ’ ένα ελάφι και πήρε την κόρη στους Ταύρους, κάνοντάς την ιέρεια στον εκεί ναό της.
Μετά τον Τρωικό πόλεμο, ο εραστής της Κλυταιμνήστρας Αίγισθος σκότωσε σε συνεργασία μαζί της τον Αγαμέμνονα και ο Ορέστης για να τους εκδικηθεί, σκότωσε και τους δύο. Τότε, για να εξιλεωθεί από τους δυο φόνους, διατάχτηκε από το μαντείο να μεταφέρει το ξόανο της θεάς Αρτεμης από τους Ταύρους στο Αργος. Ετσι πήγε εκεί μαζί με το φίλο του Πυλάδη, αλλά συνελήφθησαν από τους ντόπιους κι οδηγήθηκαν να θυσιαστούν στο βωμό της θεάς, σύμφωνα με τα εκεί έθιμα. Ομως η Ιφιγένεια αφού αναγνώρισε τον αδελφό της, πήρε το ξόανο της θεάς κι έφυγαν και οι τρεις μαζί. Από κει πήγαν στη Βραυρώνα, όπου η Ιφιγένεια ίδρυσε ιερό της Αρτεμης, τοποθέτησε μέσα το ξόανο της θεάς κι έμεινε εκεί ως ιέρεια μέχρι το θάνατό της.
Ο συγκλονιστικός αυτός μύθος της Ιφιγένειας είχε εμπνεύσει τους αρχαίους τραγικούς Αισχύλο κι Ευριπίδη να γράψουν τις αθάνατες τραγωδίες τους «Αγαμέμνων» (Αισχύλος), «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» και «Ιφιγένεια εν Ταύροις» (Ευριπίδης). Επίσης ενέπνευσε και νεότερους μουσικούς, ζωγράφους, γλύπτες, δραματουργούς κτλ. να συνθέσουν ανάλογα περίφημα αριστουργήματα
Maria Callas, Georges Prêtre, Orchestre de la Société des Concerts du Conservatoire