Η λέξη μανιτάρι, είναι υποκοριστικό της αρχαιοελληνικής “αμανίτης”.
Σύμφωνα με τον Θεόφραστο και τον Διοσκουρίδη το μανιτάρι ήταν γνωστό και ως “ύδνον”
Τα μανιτάρια είχαν ιστορικά μακρόχρονη ιατρική χρήση, ιδίως στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική και φαρμακευτική πρακτική, αλλά και στην αρωματοποιία.
Τα μανιτάρια, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη βαφή μαλλιού και άλλων φυσικών ινών.
Πριν από την εφεύρεση των συνθετικών χρωστικών ουσιών τα μανιτάρια ήταν πηγή πολλών χρωμάτων της κλωστοϋφαντουργίας.
Γενικότερα, τα μανιτάρια χωρίζονται σε αυτά που προκαλούν ελαφρές γαστρεντερικές διαταραχές, που μπορεί να οφείλεται ακόμα και στο υψηλό ποσοστό μυκοχιτίνης που περιέχουν και είναι δύσπεπτη σε μεγάλες ποσότητες κατανάλωσης, όπου η θεραπεία έρχεται μόνη της, σε αυτά που προκαλούν μέτριας επικινδυνότητας δηλητηριάσεις, από τις οποίες χωρίς υποστήριξη μπορεί να επέλθει και ο θάνατος