Η πάπρικα προέρχεται από συνδυασμό πιπεριών – πράσινες, κόκκινες, γλυκές και καυτερές. Συγκεκριμένα είναι μπαχαρικό το οποίο γίνεται από τους αποξηραμένους δι’ αέρος καρπούς της οικογένειας της πιπεριάς τσίλι, του είδους Καψικόν το ετήσιον (Capsicum annuum). Έτσι, η πάπρικα μπορεί να έχει γλυκιά και ήπια γεύση ή εναλλακτικά, αν έχει παρασκευαστεί από καυτερές πιπεριές, μπορεί να είναι καυτερή και πικάντικη.
Αν και η πάπρικα, συχνά συνδέεται με την Ουγγρική κουζίνα, τα τσίλι από το οποίο γίνεται, είναι εγγενή στο Νέο Κόσμο και εισήχθησαν στον Παλαιό Κόσμο από την Αμερική. Καταγόμενο από το κεντρικό Μεξικό, μεταφέρθηκε κατά το 16ο αιώνα, στην Ισπανία. Το καρύκευμα, χρησιμοποιείται επίσης, για να προστεθεί χρώμα και γεύση, σε πολλούς τύπους πιάτων.
Πάπρικα χρησιμοποιούν αρκετά στην κουζίνα τους οι Ούγγροι, όπου τα σπιτικά και τα εστιατόρια έχουν τουλάχιστον 3-4 διαφορετικά είδη. Οι Ισπανοί, επίσης λάτρεις του μπαχαρικού, προτιμούν τη γλυκιά, ενώ σε πιο ανατολικές χώρες, όπως η Τουρκία, η προτίμηση είναι για την καυτερή ή την πικάντικη.
Η πάπρικα περιέχει σάκχαρο και σε σχέση με τα εσπεριδοειδή, είναι πλουσιότερη σε βιταμίνη C. Η καψαϊκίνη είναι υπεύθυνη για την καυτερή της γεύση, ενώ η ελαιορρητίνη χρησιμοποιείται ως χρωστική σε διάφορα τρόφιμα (μεταξύ αυτών και τα λουκάνικα).
- Οι πιπεριές ή Capsicum annum, είναι πλούσιες πηγές βιταμίνης C, αλλά και άλλων θρεπτικών συστατικών και αντιοξειδωτικών ουσιών, όπως οι βιταμίνες A, E, και K. Η τακτική χρήση της πάπρικας σε φαγητά τα εμπλουτίζει με αυτά τα στοιχεία
Η πάπρικα χρησιμοποιείται στο φαγητό για να δώσει γεύση αλλά και χρώμα, ιδίως στο ρύζι, και για τον ίδιο λόγο συχνά πασπαλίζεται από πάνω. Μάλιστα, χρησιμοποιείται ευρέως ως φυσικό χρωστικό σε φαγητά που έχουν βαθύ κόκκινο ή καφετί χρώμα.
Δοκιμάστε να πασπαλίσετε τα αβγά μάτια ή βραστά με πάπρικα αντί για πιπέρι
Η πάπρικα ταιριάζει με: πατάτες, κουνουπίδι, κοτόπουλο, μοσχάρι, αρνί, ψάρι
- Η πάπρικα έχει πηκτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται ως φυσικός γαλακτωματοποιητής σε έτοιμες σάλτσες, ακόμα και στο απλό λαδόξυδο.
- Για μια γρήγορη, νόστιμη και ελαφρώς κρεμώδη ζεστή σάλτσα για βραστά λαχανικά, τσιγαρίστε 2 σκελίδες σκόρδο και 1 τριμμένο κρεμμύδι σε λίγο ελαιόλαδο με 1 κουταλιά της σούπας πάπρικα, ένα φύλλο δάφνης και σβήστε με λίγο κρασί ή ξύδι
Ιστορία της πάπρικας
Το φυτό που κάνει την Ουγγρική έκδοση του μπαχαρικού, είχε αναπτυχθεί από τους Τούρκους το 1529, στην Βούδα (τώρα τμήμα της πρωτεύουσας της Ουγγαρίας, Βουδαπέστη). Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση της λέξης “πάπρικα” στα Αγγλικά, είναι από το 1896, αν και μια παλαιότερη αναφορά στην Τουρκική πάπρικα, είχε δημοσιευθεί το 1831. Η λέξη προέρχεται από την Ουγγρική λέξη paprika, υποκοριστικό της Σερβο-Κροατικής λέξης papar (που σημαίνει “πιπέρι”), η οποία με τη σειρά της προέρχεται από το Λατινικό piper ή το σύγχρονο Ελληνικό “πιπέρι”. Η λέξη paprika και οι παρόμοιες λέξεις peperke, piperkeκαι paparka, χρησιμοποιούνται σε ποικίλες Σλαβικές γλώσσες των Βαλκανίων, για τις πιπεριές φούσκα.
Η λέξη “πάπρικα”, εισήλθε σε μεγάλο αριθμό γλωσσών, σε πολλές περιπτώσεις πιθανόν μέσω των Γερμανικών. Οι Ευρωπαϊκές γλώσσες, χρησιμοποιούν μια παρόμοια λέξη, ενώ παραδείγματα από άλλες γλώσσες, περιλαμβάνουν την Ιαπωνική papurika.
Έως τη δεκαετία του 1920, η πάπρικα της Κεντρικής Ευρώπης ήταν καυτερή, ώσπου ένας καλλιεργητής από το Σέγκεντ, βρήκε ένα φυτό το οποίο παρήγαγε γλυκούς καρπούς και κατόπιν το μπόλιασε στα άλλα φυτά
