Γενικά για την Καμπανούλα
Φυτό που ζει πολλά χρόνια και κατάγεται από τη Βόρεια Ιταλία. Γίνεται και κρεμαστό, σε γλάστρα. Φυτό «μεγάλης ημέρας», έχει μεγάλη ανθοφορία το καλοκαίρι.
Η Καμπανούλα αποτελεί γένος ιδιαίτερα όμορφο αγριολούλουδο της Ευρώπης. Η μεγαλύτερη ποικιλία του είδους εντοπίζεται στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου.
Μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν 70 είδη καμπανούλας.

Το είδος περιλαμβάνει μονοετή, διετή και πολυετή φυτά, συνήθως με ύψος από 5 έως 40 εκατοστά. Κάποια είδη αναπτύσσονται σε σχισμές βράχων ενώ άλλα αναπτύσσονται στους αγρούς. Φυτρώνει κυρίως σε ενδιάμεσα υψόμετρα και σπάνια σε παραθαλάσσιες περιοχές. Τα άνθη της καμπανούλας είναι συνήθως μοβ και έχουν πέντε πέταλα.
Οι καμπανούλες είναι πλέον κοινά λουλούδια μέσα στους κήπους, ακριβώς επειδή παρουσιάζουν άνθη ιδιότροπα σαν καμπάνες. Τά άνθη παρουσιάζονται με πολλούς χρωματισμούς, λευκό, μενεξεδί και μπορεί να είναι απλά ή και διπλά.
Από τις ωραίες ποικιλίες που υπάρχουν, ξεχωρίζουν αυτή με μεγάλα άνθη και φύλλα που δεν συγκρατούνται όταν τα κόβουμε και γι’ αυτό θα αφαιρούνται προτού ανθίσουν τελείως με τα στελέχη και να τοποθετούνται, μέσα σε νερό. Διατηρούνται πολύ καλά. Αλλη μια ωραία ποικιλία είναι με άνθη Ροδακινέας και άλλη με άνθη μπλε.
Τοποθέτηση
Θέλει πολύ φως, αλλά όχι απευθείας (ελαφρώς φιλτραρισμένο). Είναι είδος ιδιαίτερα ευαίσθητο στην παγωνιά. Κατάλληλη θερμοκρασία: 20-22°C τη μέρα και 1O-13°C τη νύχτα.
Η καμπανούλα δεν έχει πολλές απαιτήσεις. Αρέσκεται στο χώμα του κήπου και της γλάστρας. Αναπτύσσεται πάρα πολύ.
Οι καμπανούλες θέλουν λίγα ποτίσματα, κάθε δυό φορές την εβδομάδα.
Εδαφος
Ενα καλό μίγμα είναι: 2 μέρη τύρφη, 1 άμμος και 1 φυλλόχωμα. Κατά την περίοδο της ανάπτυξης, το μίγμα πρέπει να διατηρείται υγρό.
Λίπανση
Οταν αναπτύσσεται, θέλει πλήρες λίπασμα (κανονική λίπανση), κάθε 15 μέρες.
Πολλαπλασιασμός
Εύκολα πολλαπλασιάζεται, με μοσχεύματα κορυφής, την άνοιξη. Πολλαπλασιάζεται επίσης με σπόρο, ακόμη και επί τόπου την άνοιξη.
Ασθένειες
Η καμπανούλα προσβάλλεται από το μελάνιασμα που παθαίνουν και τα γαρίφαλα. Αυτή η αρρώστια είναι πολύ διαδεδομένη και στα χρυσάνθεμα και προσβάλλει και πολλά άλλα ανθόφυτα.
Σταματά η ανάπτυξη και το φυτό μαραίνεται, κιτρινίζει και ξηραίνεται, ενώ οι ρίζες μένουν ανέπαφες. Προσβάλλει τη βάση του στελέχους.
προκαλείται από μύκητες (Φουζάριο), που εμποδίζουν την κυκλοφορία των χυμών.
Καλό είναι όλα τα βλαμμένα φυτά να μαζεύονται και ν’ απολυμαίνεται ο τόπος με γαλαζόπετρα 5%