Η Κάππαρη είναι θάμνος αυτοφυής της λεκάνης της Μεσογείου και απαντάται σε ξηροθερμικές περιοχές. Στον ελλαδικό χώρο έχουν βρεθεί Αρχαιοβοτανικά ευρήματα σπόρων και καρπών από την Παλαιολιθική περίοδο.
Ιατρικές χρήσεις της Κάππαρης ή του εκχυλίσματος διαφόρων τμημάτων του φυτού αναφέρονται και από το Διοσκουρίδη, ο οποίος την συστήνει ως φάρμακο για πολλές παθήσεις.
Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι τη χρησιμοποιούσαν σα φάρμακο για το μετεωρισμό αλλά και κατά των ρευματικών παθήσεων. Άλλες ιδιότητες που είχαν αποδοθεί στην Κάππαρη είναι ηπατοπροστατευτικές, διουρητικές, τονωτικές.
ΣΤΗ ΜΑΓΕΙΡΙΚΉ Η Κάππαρη αποτελεί ένα από τα πιο σταθερά διατροφικά στοιχεία των Κυκλάδων (π.χ. παστή, ξερή, “παντρεμένη” με φάβα, κ.ά.). Περισσότερα, θα δείτε σ’ αυτό το βίντεο
