Ο άνθρωπος δεν είναι πια εξοικειωμένος με τη φωτιά, επειδή στα σπίτια σπάνια υπάρχουν εστίες – μαγειρεύουμε και ζεσταινόμαστε με ηλεκτρισμό. Ετσι, ο κόσμος δεν γνωρίζει πλέον πόσο απότομα ξεσπάει μια πυρκαγιά και πόσο γρήγορα εξαπλώνεται. Επίσης, αγνοεί κάτι που ήξερε καλά τα παλιά χρόνια – πόσο επικίνδυνες είναι οι αναθυμιάσεις της φωτιάς.
Σαν να μην έφτανε αυτό, ο μέσος πολίτης δίνει ελάχιστη σημασία τον ήχο του συναγερμού ή της σειρήνας, νομίζοντας ότι κάποιος κλότσησε τη ρόδα ενός Ι.Χ. με συναγερμό ή ότι γίνεται κάποια άσκηση. Συνήθως συνειδητοποιεί τον κίνδυνο μόνον όταν δει τη φωτιά ή δει κάποιους να τρέχουν, οπότε ενστικτωδώς τρέχει μαζί τους. Οι ειδήμονες στην ασφάλεια πιστεύουν ότι σε περιπτώσεις πυρκαγιάς δεν πρέπει να ηχεί σειρήνα, αλλά να ακούγεται με σαφήνεια η φράση: ΠΡΟΣΟΧΗ ΞΕΣΠΑΣΕ ΠΥΡΚΑΓΙΑ.
Εχει διαπιστωθεί, δηλαδή, ότι οι άνθρωποι αντιδρούν πιο γρήγορα και σωστά σε σαφείς φράσεις, παρά σε συναγερμούς.
Το πως θα αντιδράσει ένας άνθρωπος στη φωτιά εξαρτάται από το πόσο καλά γνωρίζει τους χώρους στους οποίους κινείται, άρα πόσο περίεργος είναι και πόσο καλή χωροταξική και γεωμετρική αντίληψη έχει. Στην περίπτωση αυτή, ευνοούνται οι άνδρες.
Πολλά θα εξαρτηθούν, επίσης, από το πόσο γρήγορα και σωστά εκτιμά κάποιος τον κίνδυνο, πόσο γρήγορα τρέχει, π όσο σωστά υπολογίζει τις αποστάσεις, πόσο γρήγορα αναπνέει κτλ.
