Το λεμονάκι κοστίζει. Το λεμονάκι που αγοράζουμε, συχνά δεν έχει καμιά σχέση με το λεμονάκι που οι τυχεροί γεύονταν πριν πολλά χρόνια, μιας και εισάγεται από χώρες μακρινές, το κόβουν πράσινο, το φουρνίζουν για να στο πασάρουν κίτρινο και όταν πας να το στύψεις, άντε να σου βγάλει και λιγουλάκι χυμό. Υπάρχουν βέβαια και τα χειρότερα λεμόνια που κυκλοφορούν στην πιάτσα και που προέρχονται από την όχι και τόσο μακρινή Ισπανία. Αυτά τα λεμόνια είναι αυτά που έχουν τον λιγότερο χυμό και έχουν και κόστος.
Λοιπόν, η Ελλάδα είναι γεμάτη λεμονιές και δεν γίνεται σε εποχή που το λεμόνι υπάρχει, να μου πασάρουν λεμόνια πανάκριβα και χωρίς χυμό. Αλλά αφού δεν διαμαρτυρόμαστε καλά να πάθουμε και έτσι έχουμε ότι μας αξίζει.
Κι επειδή το λεμονάκι έχει πολλές καλές ιδιότητες, κι επειδή στην κουλτούρα μας το λεμόνι το χρησιμοποιούμε πολύ, έτσι που έχει γίνει, σχεδόν είδος πολυτελείας, ας μη το σπαταλάμε με το πολύ απλό κόλπο:
Αν χρειαστεί να βάλετε λεμόνι σε φαγητό ή γλυκό ελάχιστες σταγόνες λεμόνι, κάντε μία μικρή τρυπούλα και, όταν θα τελειώσετε, κλείστε την τρυπούλα με μια οδοντογλυφίδα. Ετσι ότι περίσσεψε δεν θα πάει χαμένο και το λεμονάκι δεν θα χάσει την υπέροχη γεύση και τον πολύτιμο χυμό του.
