Τους αγκώνες έχουμε συχνά την τάση να τους παραμελούμε. Το αποτέλεσμα είναι να καταλήγουμε με μαύρους και σκληρούς αγκώνες.
Και το θέμα εκτός από αντιαισθητικό μπορεί να γίνει και σοβαρό, μιας και ένας σκληρός αγκώνας μπορεί πιο εύκολα να μολυνθεί.
Υπάρχει όμως ένα κόλπο δοκιμασμένο και αποτελεσματικό και ακίνδυνο που αν το κάνετε, θα καθαρίσει και θα μαλακώσει τους αγκώνες:
Βάλτε σε μπολάκι μαγειρική σόδα με λίγο νερό μέχρι να φτιάξετε πολτό.
Μ’ αυτό τον πολτό, θα τρίψετε τους αγκώνες σας
Κάντε το και θα δείτε σύντομα να αλλάζουν όψη οι αγκώνες σας.
Λίγα για τον αγκώνα και τις σχετικές μ’ αυτόν παθήσεις.
Επικονδυλίτιδα
Δύο από τους πιο κοινούς τραυματισμούς του αγκώνα προκαλούνται από υπερβολική χρήση: ο αγκώνας των αντισφαιριστών και ο αγκώνας των γκόλφερ. Ο αγκώνας των γκόλφερ αποτελεί τη φλεγμονή στην παρατροχίλια απόφυση και την έκφυση των καμπτήρων και ο αγκώνας των αντισφαιριστών την φλεγμονή στην παρακονδύλια απόφυση και την έκφυση των εκτεινόντων μυών
Κατάγματα
Υπάρχουν τρία οστά στην άρθρωση του αγκώνα και οποιοδήποτε από αυτά τα οστά μπορεί να συμμετέχει σε ένα κάταγμα του αγκώνα. Ασθενείς οι οποίοι μπορούν να εκτείνουν πλήρως τον αγκώνα είναι απίθανο να έχουν κάταγμα και δεν απαιτείται ακτινογραφία εφόσον έχει αποκλειστεί κάταγμα ωλέκρανου. Πιθανές επιπλοκές του κατάγματος αγκώνα αποτελεί η απώλεια κίνησης και η μετατραυματική αρθρίτιδα
By Henry Vandyke Carter – Henry Gray (1918) Anatomy of the Human Body (See “Βιβλίο” section below)Bartleby.com: Gray’s Anatomy, Plate 330, Κοινό Κτήμα, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=52431285
Εξάρθρημα
Τα εξαρθρήματα αγκώνα αποτελούν το 10% με 25% όλων των τραυματισμών του αγκώνα. Ο αγκώνας είναι μια από τις πιο κοινές εξαρθρωμένες αρθρώσεις στο σώμα, με ετήσια επίπτωση 6 ανά 100.000 άτομα. Στο άνω άκρο μόνο το εξάρθρημα ώμου είναι πιο κοινό
Οστεοαρθρίτιδα
Η οστεοαρθρίτιδα είναι πολύ συχνή, ιδιαίτερα στο επικρατές άκρο σε μεσήλικες ενήλικες. Η αρχική θεραπεία είναι μη επεμβατική. Το χειρουργείο ενδείκνυται επί πόνου του αγκώνα ή σημαντική απώλεια κινητικότητας με επακόλουθη έκπτωση της λειτουργίας του άνω άκρου και περιορισμό των καθημερινών δραστηριοτήτων. Η αρχική χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει την αφαίρεση των οστεόφυτων, καθώς στον αγκώνα σώζεται σε μεγάλο βαθμό ο αρθρικός χόνδρος. Η αρθροπλαστική ενδείκνυται σπανία και πραγματοποιείται μόνο σε ηλικιωμένους με χαμηλές απαιτήσεις και στους οποίους οι άλλες θεραπείες απέτυχαν
