Διαταραχές διατροφής και σωματικής εικόνας

Ξεκινούν από την τοποθέτηση μη ρεαλιστικών στόχων σχετικά με το βάρος και την σωματική μας εικόνα. Η πίεση από τα μέσα, το περιβάλλον, την μόδα αλλά πολλές φορές και το επάγγελμα οδηγεί σε διαταραχές στη διατροφή και στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας

Η Ελλειψη όρεξης από τον υπερβολικό φόβο της παχυσαρκίας και τη σοβαρή διατάραξη της σωματικής μας εικόνας, οδηγεί σε θεληματική πλήρη έλλειψη τροφής.

Ενα τέτοιο άτομο λόγω της λάθος εικόνας που έχει για το σώμα του πιστεύει ότι είναι παχύ και βλέπει λάθος είδωλο όταν κοιτάει στον καθρέφτη.

Οταν χάνει βάρος αισθάνεται ότι έχει τον έλεγχο. Τρώγοντας φυσιολογικά νιώθει ότι έχει ξεφύγει και έχοντας κανονικό βάρος νιώθει υπέρβαρος.

χαρακτηρίζεται από μια διαδικασία όπου καταναλώνεται μεγάλη ποσότητα φαγητού και στη συνέχεια προκαλείται εμετός ή γίνεται χρήση διουρητικών ή καθαρτικών για να επιτευχθεί ο έλεγχος του σωματικού βάρους.

Ο βουλιμικός συνήθως ντρέπεται για όλο αυτό και συχνά γίνεται κρυφά από την οικογένεια και τους φίλους.

Οπως η ανορεξία έτσι και η βουλιμία θεωρούνται μη εγκεκριμένοι τρόποι για αδυνάτισμα. Ο βουλιμικός δεν ξεχωρίζει εύκολα αφού συνήθως έχει φυσιολογικά κιλά ή είναι ελαφρώς βαρύτερος από το κανονικό και μπορεί να μη γίνει αντιληπτός για χρόνια μέχρι να δείξει σημαντικά συμπτώματα όπως καταστροφή του σμάλτου των δοντιών και συχνό ερεθισμό του λαιμού

Εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο επικίνδυνα όσο στην ανορεξία ή την βουλιμία, αλλά η συναισθηματική φόρτιση και η φυσική καταπόνηση μπορούν να οδηγήσουν στις παραπάνω διαταραχές.

Οι καταναγκαστικά υπερσιτισμένοι και υπερπροπονημένοι είναι συνήθως άτομα που θέτουν μη ρεαλιστικούς στόχους σχετικά με το βάρος και την αθλητική τους απόδοση. Αυτό οδηγεί σε ένα συνεχόμενο έλεγχο (πότε τρώω, πόσο, πόσες θερμίδες, πόσο να προπονηθώ για να φάω κανονικά, πόσα γεύματα να παραλείψω για να εξιλεωθώ για ένα παραστράτημα;).

Το φαγητό γίνεται εχθρός και η άσκηση τιμωρία